درخت قهوه به طور طبیعی در امتداد خط استوا و در سراسر مناطق گرمسیری اطراف آن رشد میکند؛ اما محبوبترین نوع دانههای قهوه، محصول کشورهای آمریکای جنوبی و آفریقا میباشد. بدیهی است که بسیاری از دوستداران و علاقهمندان قهوه به دنبال یافتن پاسخی برای این پرسش هستند که چه عواملی دانههای قهوهی بومی قارهی آفریقا را از دانههایی که در آمریکای جنوبی رشد میکنند متمایز کرده است؟
دانههای قهوهی منطقهی آفریقا بهواسطهی فرآوری طبیعی، معمولاً یادآور طعم ترش میوههای زیرمجموعهی توت و مرکبات میباشند. طعم دانههای قهوهی کشتشده در قارهی آفریقا شگفتانگیز و کمنظیر است و کشور اتیوپی بهعنوان تأمینکنندهی شمارهی یک قهوه در آفریقا، خاستگاه گونههای متنوع از قهوه است که شمار عمدهای از آنها هنوز ثبت و طبقهبندی نشدهاند.
دانههای قهوه هایی که در آفریقا کشت می شود معمولا در ارتفاعات بالا کشت میشوند و رشد میکنند، اسیدیتهی بیشتر و طعمیاد میوهای قویتری دارند. ترکیب خاک، روش فرآوری و برشتهکاری دانهی قهوه، زمان برداشت دانهی قهوه، ارتفاع و آب و هوا به طور چشمگیری بر طعم میوهای دانهی قهوه مؤثر میباشند.
درختان قهوه در بسیار از کشورهای آفریقایی مانند اوگاندا، ساحل عاج، کنیا و اتیوپی که خاستگاه قهوه میباشد، در ارتفاعات بالا بین 1400 تا 2200 مت بالاتر از سطح دریا کاشته میشوند.
طعمهای رایج در دانههای قهوهی آفریقا: طعمیاد مرکبات، نتهای گلی، نتهای انواع توت، طعمیاد میوهای
طعم بیشتر دانههای قهوهی کشتشده در آفریقا یادآور مرکبات مانند پرتقال، لیموترش، گریپفروت یا لیمو هستند و معمولاً طعم ترشی که در دهان ایجاد میکنند محسوس و قابلتوجه میباشد، همچنین طعم یادهای ملایمی از گلها در بسیاری از دانههای قهوهی آفریقایی یافت میشود. طعم یادهای توت در دانههای قهوه هم میتوانند شیرینی ملایمی داشته باشند و غلظت بیشتری به دانههایی که تنواری سبکتری دارند ببخشند و هم ترشمزه باشند که در قهوه های آفریقایی دیده میشود.