اخبار

آینده‌ای بهتر برای ویتنام

ویتنام در تولید قهوه ربوستا شهرت زیادی دارد. این کشور، هم‌اکنون علاوه بر بخش تولید، تلاش‌های بی‌وقفه‌ای در خصوص سودآوری و نیز ثبات و پایداری صنعت این محصول دارد.

خانواده Vo Thien Nghia، از سال 1986 تاکنون در منطقه‌های لند مرکزی ویتنام به کشت قهوه مشغول هستند و از نظر آن‌ها، کشت این محصول نسبت به سایر محصولات، از میزان ریسک کمتری برخوردار است؛ اما از آنجا که قیمت قهوه برای چندین سال متمادی همچنان پایین بوده و تغییری نکرده است، Vo Thien به‌ناچار تنوع کشت سایر محصولات را نیز در مزرعه قهوه خود داشته است.

 Vo Thien طی مصاحبه‌ای درباره قهوه جهانی اظهار داشت بازار قیمت‌ها چالشی است. قیمت‌ها تغییر چندانی نداشته است. درآمدهای حاصل پایین بوده، اما هزینه‌های مربوط به فعالیت‌های این صنعت، مرتباً بالا می‌رود. چنانچه قیمت در بخش تولید بالا رفته، اما قیمت فروش محصول، در بازار راکد بماند، مجبور به کشت دیگر محصولات هستیم. درواقع ما درختان زیادی اعم از درختان میوه، فلفل و دیگر محصولات را در مزارع کشت قهوه داریم تا اینکه میزان درآمد و سود بیشتری حداقل در این بخش از تولید داشته باشیم. ما دیگر نمی‌توانیم فقط به کشت محصول قهوه بسنده کنیم و در واقع میزان درآمدمان بیشتر از بخش کشت دیگر محصولات در مزارع قهوه تأمین می‌شود. باید گفت بنابر آمار و ارقام کشور، منطقه‌های لند مرکزی موقعیت اصلی کشت 94 درصد تولید قهوه ویتنام به شمار می‌رود.

این منطقه در دهه 1850 نخستین بخش از مزارع کشت قهوه، تحت نظارت فرانسه بود و بیشتر تمرکز تولید بر روی محصول قهوه عربیکا (عربی) بود تا قهوه ربوستا

جنگ جهانی ویتنام تا مدت یک دهه، موجب آشفتگی شدید صنعت قهوه در این کشور شد. پیروزی ویتنام شمالی و سقوط سایگون در سال 1975 منجر به مالکیت دولتی کشاورزی این کشور و محدود کردن بنگاه‌های اقتصادی و نیز پایین آمدن سطوح تولید شد. این موضوع جریان داشت تا اینکه بنا بر اصلاحیه اقتصادی Đổi mới در سال 1986 به بنگاه‌های کوچک اقتصادی اجازه مالکیت خصوصی اعطا می‌شد. بدین ترتیب روند تولید محصول قهوه در ویتنام توسعه یافت و به نقطه‌ای رسید که در حال حاضر در آن قرار دارد.

قهوه، در مقایسه با دیگر محصولات صادراتی ویتنام، به لحاظ ارزش صادرات کشاورزی، در رتبه دوم قرار گرفته است و شامل محصول قهوه نوع ربوستا است که در مقایسه، محصول نقدی(Cash Crop) به شمار می‌رود.

به نقل از سازمان جهانی قهوه، ویتنام در سال‌های 2020 تا 2021 در حدود 29 میلیون کیسه‌ 60 کیلوگرمی قهوه تولید نموده است که این رقم در مقایسه با تولید در سال‌های 2019 تا 2020 که در حدود 30.5 میلیون کیسه‌ بوده، کاهش 4.9 درصدی داشته است.

بخش خارجی وزارت کشاورزی ایالات‌متحده امریکا، عوامل مؤثر زیادی را در کاهش روند تولید و صادرات بر می شمارد؛ عواملی چون شیوع ویروس کویید 19، رقابت تنگاتنگ برزیل با دیگر رقبای تولید کننده محصول ربوستا و نیز شرایط آب و هوایی.

بسیاری مناطق زیر کشت قهوه در ویتنام، در اواسط سال 2020 با شرایط کاهش میزان بارش باران و درعین‌حال افزایش دمای هوا روبرو بودند.

 Vo Thien اظهار داشت: نیمی از محصولات کشور در فصل گذشته به دلیل شرایط نامساعد جوی از بین رفت. وی افزود: ما تغییرات جوی زیادی را به عینه در سال‌های اخیر شاهد بودیم. البته فصل‌های خشک طولانی‌تر بوده اند. معمولاً در حدود 100 میلی‌لیتر باران می‌بارد و اکنون در حدود 200 تا 300 است و این موضوع به درختان قهوه آسیب می‌رساند. اگرچه نسبت به شرایط فصل بعدی خوش‌بین هستیم وامیدواریم که محصول این درختان قهوه از رشد مطلوبی برخوردار باشد.

تولید قهوه ربوستا

برای بیش از 30 سال اخیر، کشور ویتنام بزرگ‌ترین تولید کننده محصول قهوه ربوستا به شمار می‌رود و چیزی در حدود 94 درصد صنعت قهوه، به این کشور اختصاص دارد.

Laurent Bossolasco، مدیریت پایدار تجارت الکترونیک آسیا اظهار داشت این میزان خوش‌نامی ویتنام تا حدودی دستخوش تغییرات شده که نیاز به بررسی‌های بیشتری در این خصوص است. وی گفت: برخی افراد تصور می‌کنند ویتنام، صرفاً تولیدکننده محصول نه‌چندان باکیفیت قهوه ربوستا و نیز محصول قهوه‌های فوری است. این موضوع تا زمانی بود که به موج سوم قهوه عربیکا به صورت جدیتوجه نمی شد. لذا با توجه به پایین بودن شاخص کیفی محصول، تلاش‌هایی به‌منظور ارتقاء کیفی تولید نیز صورت گرفت.

آنچه که ویتنام را از دیگر کشورهای تولیدکننده قهوه متمایز می‌سازد به گفته Bossolasco، تمرکز کشور بر تولید قهوه ربوستا نیست، بلکه در چگونگی توانمندی کشاورزان در افزایش میزان تولید این محصول است.

 وی افزود: بسیاری کشورها به این محصول نیاز دارند. پس باید ویتنام را به‌عنوان یک الگوی خوب و نقطه مرجع فعالیت خود در نظر بگیرند و باید گفت اساساً این موضوع تمامی محصولات ویتنام را شامل نمی‌شود و در بخش‌های دیگر با برخی نقاط منفی مواجه‌اند. برای ‌مثال فشارهای اقتصادی زیاد یا شرایط موجود دیگر به نحوی است که اگرچه کشاورزان قادرند سود بیشتری به دست آورند، اما درعین‌حال اقدام به تولید کمتری داشته‌اند.

 Bossolasco بر این باور است که به کمک نظام کشاورزی الکترونیک به‌ویژه در ویتنام، تولیدکنندگان زیادی به روند تولید محصول قهوه خود امیدوارند و چه‌بسا می‌توان بر میزان این تأثیرات مطلوب افزود. این بدان معناست که به کمک مصرف آب کمتر و سموم دفع آفات کشاورزی و نیز کار و فعالیت بیشتر در بخش کشاورزی، می‌توان میزان پایداری صنعت قهوه در این کشور را افزایش داد.

Jacobs Douwe Egberts عنوان داشت نظام کشاورزی الکترونیک (ECOM) با تجارت پایدار IDH در راستای یک هدف و به‌طور تلفیقی عمل می‌کنند. مقامات محلی، کشاورزان، جامعه مدنی همگی در تلاشند تا بر میزان پایداری صنعت قهوه در این کشور مؤثر باشند. Bossolasco در ادامه گفت: ما برای این هدف مشترک، اتحادیه‌ای با نام تولید، حمایت، ظرفیت دربرگیری (PPI)، در سطح استانی ایجاد کرده‌ایم. هدف اصلی آن است که کشاورزان، بیشتر به روند سودآوری محصول توجه داشته باشند تا صرفاً تولید بیشتر.

برنامه‌ها و دستورالعمل‌هایی به‌منظور پایداری صنعت این محصول و بر این مبنا صورت گرفته که کشاورزان بتوانند به روند سودآوری دست یابند و با صادرکنندگان تعاملات بیشتری داشته باشند.

Tran Quynh Chi مدیر اجرایی چشم‌انداز منطقه‌ای آسیا نیز اظهار داشت که بخش تجارت پایدار در گستره وسیع‌تری با عنوان اتحادیه تولید، حمایت، ظرفیت دربرگیری (PPI) به‌خوبی می‌تواند تمامی افراد دخیل در صنعت تولید قهوه را زنجیروار به هم متصل کند و درواقع زمینه ارتباط کاملی از کشاورز تا خریدار نهایی ایجاد می‌کند. به بیان دیگر پایداری این صنعت فقط با کار و تلاش همه افراد صورت می‌گیرد. Bossolasco خاطرنشان ساخت به‌عنوان‌مثال، سیستم آبیاری قطره‌ای در صرفه‌جویی میزان آب کمک می‌کند، چراکه به کمک این سیستم آب‌رسانی، آب به آهستگی به ریشه گیاه می‌رسد. اگرچه باید گفت موانع سرمایه‌گذاری در این راستا، معضل بسیاری از تولیدکنندگان بوده و تقریباً به‌کارگیری این سیستم برای آن‌ها به‌نوعی دست نیافتنی است. وی در ادامه گفت: البته ما میزان توانمندی آبیاری کشور را بهینه کرده‌ایم تا کشاورزان به‌خوبی در این راستا و به‌منظور تولید محصول قهوه از حمایت برخوردار شوند. درعین‌حال این موضوع، میزان مصرف آب‌های زیرزمینی را کاهش داده و در کاهش میزان هزینه‌های کشاورزان نقش داشته است.

برای مشاهده و خرید قهوه های موجود اینجا را کلیک کنید

 آینده پایدار

با وجود رکود نسبی که در سال 2020 رخ داد، ویتنام همچنان رتبه دوم را در صنعت قهوه جهان داراست.

بنابر آمار وزارت کشاورزی و توسعه روستایی ویتنام 18.2 درصد سهم بازار جهانی قهوه یعنی چیزی در حدود نصف سهم برزیل که 36.8 درصد است و درعین‌حال تقریباً دو برابر سهم کلمبیا که 8.1 درصد است به ویتنام اختصاص دارد. برزیل و ویتنام روی‌هم رفته تولید بیش از نیمی از قهوه جهان را بر عهده دارند و درواقع این دو کشور نقش مهم در بازار جهانی این محصول ایفا می‌کنند.

ازاین‌رو قیمت این محصول پایین بوده و این معضل که کشاورزان در طی سال‌های اخیر با آن مواجه‌اند، بیشتر به دلیل تولید مازاد این دو کشور بوده است.

Tran Cong Thang معاون رئیس هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB اظهار داشت: اگرچه باید گفت این آمار، دقیقاً با آنچه در واقعیت و به‌طور عملی در ویتنام شاهدیم مطابقت ندارد.

اوج شکوفایی ویتنام در صنعت قهوه از دهه 1990 تا اواخر دهه 2000 بود؛ اما در سال‌های اخیر تولید محصول قهوه ویتنام در این کشور، چندان مورد توجه نبوده است. البته از سال 2010 این روند به‌طور ثابت بود و در حدود 600 تا 670 هزار هکتار کشت زمین کشاورزی را در برداشته است.

Thang افزود: دولت ویتنام علاوه بر توسعه روند تولید بیشتر به جوانبی چون افزایش کیفی تولید و پردازش محصول و نیز پایداری صنعت آن توجه داشته است. از دهه 1980 با توسعه یک‌باره صنعت قهوه ویتنام، برخی کمبودهای ساختاری و هماهنگی‌ها، از نابرابری‌های اجتماعی گرفته تا تخریب محیط زیستی به چشم می‌خورد.

وزارت کشاورزی و توسعه روستایی ویتنام (MARD) در سال 2013 هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB را تشکیل داد تا اینکه سهامداران متعدد با یکدیگر بتوانند صنعت قهوه را به‌طور پایدار حفظ کنند و درعین‌حال در روند تولید، حفظ کیفیت و مسائل رقابتی مشارکت داشته باشند. Thang عنوان داشت: تا قبل از تأسیس هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB تنها نهاد صنعتی فعال در این بخش یعنی، VICOFA نمایندگی صادرکنندگان را بر عهده داشت؛ اما هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB نمایندگی تمامی سهامداران را بر عهده د­ارد.

در واقع موضوع مهم در ویتنام آن بود که صدای کشاورزان به جایی نمی‌رسید. اعضای هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB عبارتند از کشاورزان، شرکت‌های تعاون و بخش‌های استانی دولت در بخش تولید قهوه گرد هم آمدند و حالا به این طریق صدای کشاورزان به‌خوبی به مسئولان مربوطه می‌رسید.

از آنجا که در اوایل تأسیس، هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB عملکردهای بسیار مطلوبی نشان داد، این نهاد، حمایت‌های لازم در بخش کشت قهوه بر مبنای استراتژی‌های صنعت پایدار قهوه و احیای آن را بر عهده گرفت.

در سال 2011 بانک جهانی میزان تولید قهوه را بین 30 تا 40 درصد در اواسط 2020 پیش‌بینی نمود و این آمار در حالی بود که کشت مازادی در خصوص محصول قهوه نداشت؛ اما سرمایه‌گذاری بلندمدت و کاهش موقتی درآمدها، عملکرد سرمایه‌گذاران کوچک‌تر را محدود ساخته بود.

یکی از راهکارهای اساسی آن بود که هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB این امکان را برای تولیدکنندگان قهوه عملی فراهم ساخت تا روند کشت بیشتر و تولید درختان جدیدی با این محصول داشته باشند. بر طبق این پروژه، در حدود 120 هزار زمین زیر کشت قهوه قرار گرفت.

 Thang اظهار داشت: اما روند تولید و کیفیت محصول شروع به افت داشت و بر اساس این برنامه، درختان قدیمی قطع شده و درختان جدیدی کاشته شد و سپس سعی کردند استانداردهای پایدار را در خصوص محصولات جدید در نظر بگیرند

هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB، محل دیدار فعالان تجاری و مقامات دولتی است که بتوانند سیاست‌های جدیدی در خصوص صنعت قهوه در نظر بگیرند.

همچنین در این خصوص، استانداردهای مهم‌تری چون VGAP، Utz نیز مورد توجه واقع شدند.

اتحادیه تجارت عادلانه، محصول ارگانیک و تقویت رشد، یکی از استراتژی‌های هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام VCCB در خصوص افزایش میزان ارزش صنعت قهوه در این کشور بود.

Thang گفت: ما می‌خواهیم در بخش صنعت قهوه، ویتنام آینده روشنی در درازمدت داشته باشد. همچنین ما در بخش واردات با مشکل زبان مواجه بودیم که با تمرین و ممارست در این خصوص، این نوع موانع نیز در حال برطرف شدن است.

وی افزود: ما باید قهوه خالص تولید کنیم تا مشتریان به‌خوبی به کیفیت محصول ما اطمینان داشته باشند. هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام، بر تلاش‌های خود به‌منظور تولید پایدار خواهد افزود و بدین‌سان آینده روشنی در انتظار ویتنام خواهد بود.

Thang ادامه داد: همچنین کشاورزان از نوع کاربرد محصول خودآگاهی‌های بهتری پیداکرده‌اند و به‌منظور حفظ استراتژی‌های پایداری، از مواد حاصلخیز کننده و دفع آفات استفاده می‌کنند. همچنین اختصاص کدهای رهگیری در خصوص مزارع کشت قهوه ویتنام، از دیگر استراتژی‌های مورد نظر است.

 Thang همچنین پیش‌بینی‌های مطلوبی در زمینه ارتباطات بیشتر تولیدکنندگان محصول قهوه با مراکز کافه، در شهرهای مختلف کشور داشت و عنوان داشت: بر طبق اطلاعات و آمار حاصله، میزان مصرف داخلی قهوه در شهرهای اصلی کشور به‌مراتب بسیار زیاد بوده است؛ و من براین باور هستم که با این گونه حجم مصرف داخلی قهوه، چشم‌انداز خوبی در صنعت قهوه ویتنام وجود داشته و برقراری روابط دوستانه مراکز سرو قهوه با مشتریان می‌تواند در جذب بیشتر مصرف‌کنندگان، نقش داشته باشد.

همچنین ویتنام در بخش داخلی در خصوص تولید قهوه فوری موفقیت‌های چشمگیری داشته است.

Trung Nguyên به کمک مشارکت 60 کشور، بازار صادراتی برای محصولات ویتنامی خود و نیز قهوه فوری ایجاد کرده است. دیگر مراکز تجاری همکاری کننده در صنعت قهوه ویتنام، میزان سرمایه‌گذاری خود را در این بخش افزایش دادند که می‌توان گفت گامی در جهت صادرات کشور بود.

گروه تجاری قهوه سبز Tin Vo Thien در دسامبر 2018 اقدام به تولید قهوه فوری نمود.

Vo Thien گفت در حالی که هیئت همکاری‌های اقتصادی صنعت قهوه ویتنام و دیگر سهامداران بزرگ صنعت در انتظار آینده روشنی در خصوص صنعت قهوه ویتنام هستند، اما هنوز سهامداران کوچکی به بهبود شرایط موجود نیاز دارند. بااین‌حال افق‌های جدیدی در بحث شرایط جوی و نیز قیمت محصول پیش روست.

وی در ادامه عنوان داشت: برای مردم کشور، تولید محصول و درعین‌حال حفظ روند تولید این محصول، در رشد آتی این کشور بسیار حائز اهمیت است. بااین‌حال اگرچه قیمت محصول کم است، اما منبع درآمد اصلی افراد کشور به شمار می‌رود.

وی همچنین خاطرنشان ساخت: کشت محصول قهوه را ادامه خواهیم داد و این مسئله در مقایسه با دیگر محصولات کشاورزی کار دشواری نیست. فقط باید امیدوار باشیم تا میزان قیمت محصول قهوه افزایش پیدا کند.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید